- hündürlük
- 1) высота, возвышенность; 2) вышина.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
hündürlük — is. 1. Hündür şeyin halı; ucalıq, yüksəklik. Divarın hündürlüyü. Ağacın hündürlüyü. 2. Rəqəmlərlə: bir şeyin yerdən, oturacaqdan, səthdən ən yüksək nöqtəsinə qədər olan məsafə. Evin hündürlüyü. Üçbucağın hündürlüyü. – Yüz addım keçdikdən sonra… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəlbilix’ — (Bərdə) yüksəklik, hündürlük, ucalıq. – Qara damın qəlbili: üç ərşindi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
firaz — ə. 1) yoxuş, hündürlük; 2) yayılmış, yastılanmış; 3) yuxarı(dan), yuxarı tutan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
irtifa’ — ə. 1) yüksəlmə, yuxarı çıxma; 2) tərəqqi etmə, inkişaf etmə; 3) yer üzündən və ya dəniz səthindən yüksəklik dərəcəsi, hündürlük … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alçaq — sif. 1. Hündürlüyü, ucalığı az olan, yerdən, hər hansı bir səviyyədən azacıq hündür olan. Alçaq dağ. Alçaq ev. Alçaq boy. Alçaq divar. – Alçaq yerdə təpəcik özün dağ sanar. (Ata. sözü). Bura darısqal, alçaq, yarıqaranlıq bir otaq idi. M. C.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boy — 1. is. 1. Bədənin uzunluğu; qədd, qamət. Boyu uca adam. Boyu qısa. Sənin boyda. Bir boyda. – Bir balaca boyu var, ev dolusu toyu var. (Tapmaca). // Bədən quruluşu, bədəndə tənasüb. O qadının heç boyu yoxdur. 2. Ümumiyyətlə, uzunluq. Gəbənin boyu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təpə — is. 1. Hündür yer, hündürlük; kiçicik dağ. Səpir qarı ağaclara, kollara; Dərələrə, təpələrə, yollara. A. S.. Camaatın yarısı çıxmışdı kəndin kənarına və təpələrə dırmaşıb boyluyurdular ki, görsünlər gəlirmi naçalnik. C. M.. 2. Bir şeyin ən yuxarı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ucalıq — is. 1. Yüksəklik, hündürlük. Dağın ucalığı. Boyun ucalığı. Tavanın ucalığı. – Siz öləsiz, elədi, bax, odu, Hacı Namazalı özüdü, papağının ucalığı burdan da görsənir. C. M.. // Ətraf sahəyə nisbətən daha hündür olan sahə, yer; təpə. Ölçüsüz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üçölçülü — sif. 1. Üç ölçüsü olan, üç ölçü ilə (uzunluq, en, hündürlük) təyin edilən. 2. mus. Üç ritmik ölçüdən ibarət olan. Üçölçülü takt (vəzn) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xətçəkən — is. xüs. Xətt çəkməyə məxsus alət; cızıqçəkən. Xətçəkəni lazımi hündürlük ölçüsündə saxlamaq üçün masştabı olan hündürlükölçəndən . . istifadə edilir. Ə. Əliyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüksəklik — is. 1. Hündürlük, ucalıq; yüksək şeyin halı. Dağın yüksəkliyi. Divarın yüksəkliyi. Evin yüksəkliyi iyirmi metrdir. Bu yüksəklikdə ağac görməmişəm. 2. Yer səthindən yüksəkdə olan sahə, yer; dağlıq, təpəlik. Yüksəklikdə bitən ağaclar. Yüksəklikdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti